Jaren geleden stelde een docent deze vraag. Een van mijn studiegenoten haastte zich om te vertellen welke functie hij had. Opnieuw stelde de docent de vraag: wie ben jij? Het ongemak van mijn studiegenoot werd zichtbaar, hij schoof heen en weer op zijn stoel en antwoordde dat hij getrouwd was en kinderen had.
Waarop de docent scherp zei: ik vraag niet wat voor werk je doet. Ik vraag niet hoe je privé-situatie eruit ziet. Ik vraag jou: wie ben jij?
Ik weet nog goed hoe ik afkeuring en angst voelde. Het ongemak groeide in de groep, want zijn ogen gingen over ons allemaal. De stilte was hoorbaar. Het antwoord kwam niet.
Daarop kregen we de opdracht om de week daarop met een antwoord te komen.
Na mijn eerste angst, irritatie en weerstand begon ik met het onderzoekende werk. Uiteindelijk kwam ik tot een persoonlijk verhaal over mezelf dat begon met de mededeling ‘Ik ben nummer 8’.
Deze docent heeft mij een les voor het leven geleerd. Eentje die tot op de dag van vandaag in mijn geheugen staat gegrift.
De boodschap?
Laat je niet sussen met de eerste en makkelijke antwoorden. Ga op onderzoek uit. Wees nieuwsgierig. Stel vragen. Kom erachter wie je ten diepste bent.
