Een paar weken geleden gaf ik een presentatie over het voeren van het goede gesprek. Het was een bijeenkomst waar veel voorbeelden gedeeld werden, vooral van hoe het niet moet. Het is een onderwerp dat mij na aan het hart ligt en wat op dit moment regelmatig voorbij komt. Maar eerlijk is eerlijk, al ruim voor dit moment sloeg ik op de goede-gesprekken-trom.
Maar wat is nou eigenlijk een goed gesprek? Wat is daarvoor nodig? Waar moet je op letten? Hoe kan je het stimuleren? En wat levert het eigenlijk op?
Te vaak zijn we tijdens het luisteren in ons hoofd al bezig om ons eigen antwoord te formuleren en weinig in staat om ons eigen verhaal, opvatting of mening voor een moment opzij te schuiven en ruimte te maken voor dat van de ander. Of het zijn steeds dezelfde mensen die het woord voeren. En vaak wordt er niet gesproken over waar het eigenlijk echt om gaat.
Hoe vaak komt het voor dat je afspraken maakt bij de start van het gesprek:
over het doel;
een ieders rol;
wat je belangrijk vindt en wil stimuleren;
wat je niet wil dat er gebeurd?
We beginnen gewoon. Alle goede bedoelingen ten spijt is het resultaat vaak niet wat we voor ogen hadden. Hoe kan het dus beter?
Mijn tip
Sta bij de start van een bijeenkomst stil bij de bovenstaande vragen.
En eindig met een rondvraag: hoe is de bijeenkomst ervaren, is alles aan bod geweest, is het doel bereikt en/of wat er aanvullend voor nodig is.
Je zult merken dat het een betere samenwerking oplevert!
